Martine vindt haar baan Bij Johannes top!
Een paar jaar geleden lunchte ik met mijn partner bij wat toen nog Abrona kunst, lunch & kado heette. Dat vonden we een hartverwarmende ervaring. Inmiddels heeft het interieur van het lunchcafé een totale metamorfose ondergaan. De beetje cleane ruimte van vroeger is veranderd in een knotsgezellige kleurrijke huiskamer. Met huisraad van vroeger, een in tweeën gezaagd vw’tje in groen en geel, kleurige schilderijen van de cliënten aan de muur en hippe hanglampen aan het plafond. De naam is veranderd in ‘Bij Johannes’, naar Johannes Montauban (1682-1876) uit Zeist. Hij was een kundig timmerman en stond voor kwaliteit en klantvriendelijkheid. Hoog tijd dus voor een hernieuwde kennismaking.
Uitsmijter
Martine is onze gastvrouw. Met een beetje hulp van haar begeleider komt ze op ons af. “Poeh, ik stond eerst bij de verkeerde tafel”, verontschuldigt ze zich meteen. “Maar nu ben ik er. Iets drinken?” Nou graag. Doe maar twee sinaasappelsap. “En wat eten?” Tuurlijk, dat ook. Ik neem een uitsmijter met ham. “Zóóóó, dat is lekker”, zegt Martine watertandend. “Daar zou ik zelf ook wel trek in hebben! Maar ja, ik moet nu werken”. We knikken begrijpend. Manlief kiest voor een broodje pittige kip. “Tòòk, tòk, tòk, tòk”, begint Martine, terwijl ze vliegende bewegingen maakt met haar armen. “Straks vlieg je nog weg”, zeg ik. Martine houdt wel van een grapje en moet hard lachen.
Op de foto
De sinaasappelsap arriveert. Een glas met blauw rietje voor mijnheer en een glas met rood rietje voor mevrouw. Hoezo dat dan, vraagt mijn man. “Tja, zo zijn de regels hè”, legt Martine uit. Even later komt ze terug om de tafel te dekken. “Ik was het bijna vergeten”, bekent Martine. Ze legt alles precies neer. Weer wat later komt ze onze bestelling brengen. Ik vraag Martine of ze op de foto wil. Dat vindt ze hartstikke leuk. Eerst even de borden neerzetten want die zijn super zwaar. Ik breng mijn mobieltje in de aanslag. Al snel gaat Martine helemaal los. Breed lachend…klik, klik, klik, in een uitdagende houding..klik, klik, klik, en met de duimen omhoog. We moeten allebei lachen.
3 Michelinsterren
Afrekenen deden we vorige keer bij een begeleider. Maar nu staat Minou achter de kassa, een collega van Martine. “Was het lekker?”, vraagt ze beleefd. Vervolgens schakelt ze als een echte professional het pinapparaat in en glimlacht daarbij van oor tot oor. “Fijne dag nog”, zegt ze als de betaling is gelukt. “Jij ook!!” Lunchen bij Martine, Minou en al hun collega’s is een feest. Ik zou zeggen: 3 Michelin-sterren met een extra plusje voor de unieke bediening. Johannes Monteauban kan trots zijn!